Ήταν μία από τις ελάχιστες εξεγέρσεις κατά της πατρικής εξουσίας. Είτε άρεσε στον Γέρο είτε όχι, ο Βαν έβγαινε με τη Φρίντα και την πανέμορφη αδερφή της Κριστίνα, και πήγαιναν στην περίφημη αίθουσα χορού "El Salon Mexico". Εκεί, σε μια τεράστια αίθουσα που σχημάτιζε Γ, δύο διαφορετικές ορχήστρες έπαιζαν στις δύο άκρες, χωρίς να συντονίζουν τη μουσική τους. Σε κάθε άκρη της αίθουσας, ο κόσμος χόρευε φυσιολογικά με τη μουσική της ορχήστρας που ήταν δίπλα του και μπορούσε να ακουστεί, ενώ στο σημείο της ένωσης των δύο πλευρών του Γ οι χορευτές, ακούγοντας και τις δύο ορχήστρες ταυτοχρόνως, έκαναν κάθε είδους αυτοσχέδια και άγρια βήματα, για να ταιριάξουν με την κακοφωνία.
( Από το "Πολιτική Λογική και Έρωτας", Α.Μ. Φέφερμαν, μτφ. Λητώ Ιωακειμίδου. Η φωτογραφία του Kurt Blum)
